چهار اشتباه رایج تولید کنندگان تلفن های هوشمند چیست؟

به عنوان نمونه های با تمرکز بیش از حد بر سخت افزار باید به گلکسی اس 6 اج سامسونگ و جی فلکس ال جی اشاره کرد. گلکسی اس 6 اج سامسونگ طراحی فوق العاده ای دارد و بسیار زیبا ساخته شده است اما نمایشگرهای خمیده در واقع هیچ قابلیت خاص و متفاوتی به گوشی اضافه نکرده اند. در مورد جی فلکس ال جی نیز اوضاع به همین منوال است البته با این تفاوت که ویژگی های سخت افزاری این گوشی به پای رقیب خود گلکسی اس 6 نمی رسد. در مورد ویژگی های نرم افزاری نیز پرچمدار اچ تی سی نمونه ای خوب است، این گوشی ویژگی های ویرایش عکس فوق العاده ای دارد در حالی که دوربین آن عملکرد خارق العاده ای آن طور که باید ندارد. 

 

 

در حال حاضر آیفون 6 و گلکسی اس 6 سامسونگ محبوب ترین اسمارت فون های بازار هستند زیرا هر دو گوشی به خوبی توانسته اند تعادل میان سخت افزار و نرم افزار را رعایت کنند. هر دو گوشی از ظاهری زیبا برخوردارند و رابط کاربری آنها هم اگرچه بهترین گزینه پیش رو نیست اما ساده و قدرتمند است. درست است که اندروید خام گوگل بسیار مناسب تر است، ویندوز فون کاربر پسند است و رابط کاربری اچ تی سی نیز قابلیت های سفارشی سازی بسیاری دارد و هر کدام از این رابط های کاربری نیز علاقه مندان خاص خود را دارد، اما تناسب میان سخت و افزار و نرم افزار و توجه به هر دو مورد اهمیت بیشتری دارد.

 

از آیفون 6 گرفته تا گلکسی اس 6 و حتی اچ تی سی وان M9، باید به این نکته توجه کرد که در حال حاضر بیشتر توجه ها معطوف به بدنه ای متشکل از فلز و شیشه است. بدنه های فلزی احساس یک گوشی برتر را به کاربر می دهند و بسیار ارزشمند تر از پلاستیک هستند. وجود چنین بدنه ای در گوشی این احساس را در کاربر به وجود می آورد که پولش را دور نریخته و گوشی خریداری شده ارزش پول صرف شده را داشته است. به هر حال شیشه به کار رفته در این گوشی ها نیز شکننده است و در صورتی که از محافظ گوریلا گلس و یا یاقوت کبود استفاده نشده باشد، به خصوص در موارد افتادن، به شدت صدمه می بیند.

 

 

شاید فکر کنید که این مشکل به راحتی با استفاده از یک کاور برای گوشی قابل حل است اما از مدت ها پیش همیشه این بحث وجود داشته است که خرید یک گوشی زیبا وقتی که مجبور هستید زیبایی آن را و احساس خوبی که هنگام گرفتن آن در دست دارید را با پوشاندن کاور از دست بدهید، چه ارزشی دارد. به هر حال این مشکلی است که وجود دارد و مشخص نیست که آیا ممکن است موادی برای ساخت بدنه گوشی پیدا شود که علاوه بر زیبایی، مقاومت خوبی هم داشته باشد و یا اینکه باید به سراغ بدنه های پلاستیکی رفت که ارزان تر، سبک تر و مقاوم تر هستند.

 

زمانی را به یاد بیاورید که اولین گوشی های هوشمند نظیر PDA ها که صفحات مقاومتی و صفحه کلید فلزی داشتند شروع به گذار و حرکت به سمت گوشی های هوشمند امروزی با ظاهری تخت و صفحات خازنی کردند. زمانی که هر تولید کننده ای سعی می کرد با ارائه ایده ها و انجام آزمایش های مختلف به یک گوشی هوشمند بی نقص برسد. اما اکنون مدتهاست که این مرحله آزمایشی رها شده و همچون قبل خبری از محصولات خلاقانه و هیجان انگیز نیست. البته استثناهایی مثل LG G Flex یا سری Edge سامسونگ و یا حتی Aquos Crystal از شارپ وجود دارد ولی این محصولات نسبت به آنچه در قبلا شاهد بودیم حس ماجراجویانه کمتری دارند.

 

 

واقعا چه اتفاقی برای محصولات خلاقانه ای مثل گوشی که می توانست به یک لپ تاپ تبدیل شود افتاد؟ یا گوشی که از یک نمایشگر کوچک جانبی برخوردار بود؟ یا برای گوشی که دو صفحه نمایشگر کتابی داشت؟ اصلا چه اتفاقی برای صفحه کلید های فیزیکی افتاد؟ قبول دارم که بعضی از این ایده ها، خیلی عالی نبودند اما واقعا چرا شاهد خلاقیت در تولید گوشی های هوشمند امروزی نیستم و سازندگان اینقدر از خارج از چهار چوب کار کردن می ترسند. 

 

آیا تا بحال به این فکر کرده اید که چرا یک گوشی اندرویدی باید نیاز به پردازنده ای 8 هسته ای داشته باشد تا بتواند همچون آیفون به عملکردی روان دست یابد؟ در حالی که جدیدترین گوشی های شرکت اپل یا گوشی های ویندوزی حتی با داشتن سخت افزارهای ضعیف تر، عملکرد بهتری از خود نشان می دهند؟ جواب در بهینه سازی نرم افزاری و سخت افزاری این محصولات نهفته است. 

در حالی که اپل و مایکروسافت وقت خود را صرف بهینه سازی محصولات خود می کنند، سازندگان گوشی های اندرویدی درگیر مسابقه مشخصات فنی شده اند تا بتوانند لقب اولین و بهترین و بیشترین را به رخ هم بکشند.

 

البته که تکامل نرم افزارها به سمتی رفته است که برای اجرای روان نیاز به سخت افزارهای بهتری دارند اما من فکر نمی کنم در عمل تفاوت زیادی میان گوشی های 4 هسته ای و 8 هسته ای باشد. شما حتی در استفاده روزمره تفاوتی میان کیفیت صفحه نمایشگر HD با Quad HD را متوجه نخواهید شد و اصولا یک کاربر عادی که نیازهای او تنها در تماس گرفتن، پیام فرستادن و چک کردن شبکه های اجتماعی خلاصه می شود به داشتن گوشی با این مشخصات بالا احتیاجی ندارد. آیا واقعا بهتر نیست که تولید کنندگان استفاده از سخت افزارهای بسیار قدرتمند را تنها محدود به گوشی های اعلا  کنند و برای بقیه سطوح بازار گوشی های مقرون به صرفه بدون این همه هیاهو عرضه نمایند؟

 

منبع: PocketNow